Błażej Deręgowski z Torunia został ambasadorem kampanii "Szpik daleko od kręgosłupa", obalającej mit na temat sposobu pozyskiwania krwiotwórczych komórek macierzystych do przeszczepienia. Ponad połowa Polaków mylnie sądzi, że szpik pobiera się z kręgosłupa (badanie IMAS International dla Fundacji DKMS).
Spot promujący kampanię "Szpik daleko od kręgosłupa":
- Wypoczywałem trzy godziny, jednocześnie oddając szpik z krwi i to wystarczyło, żeby uratować komuś życie - opowiada Błażej Deręgowski, mieszkaniec Torunia, bohater kampanii Fundacji DKMS, która obala mity na temat pobierania krwiotwórczych komórek macierzystych do przeszczepienia. W naszym społeczeństwie nadal funkcjonuje mylne przekonanie, że szpik pobiera się z kręgosłupa, które negatywnie wpływa na poziom dawstwa. W sondzie ulicznej, nagranej podczas zdjęć do spotu promującego kampanię, 100% osób zapytanych o miejsce na ciele, skąd pobiera się szpik odpowiedziało „nie wiem”, bądź „z kręgosłupa”.
W Polsce jest ponad milion siedemset tysięcy zarejestrowanych potencjalnych dawców szpiku. 9500 osób już oddało swoje krwiotwórcze komórki macierzyste, podarowując szansę na uratowanie czyjegoś życia.
Ale to nadal kropla w morzu potrzeb. Co 40 minut ktoś w Polsce dowiaduje się, że choruje na nowotwór krwi lub inną chorobę układu krwiotwórczego.
Znalezienie bliźniaka genetycznego jest niezmiernie trudne i mimo tak dużej liczby zarejestrowanych potencjalnych dawców, nadal co piąty Pacjent nie znajduje zgodnego dawcy.
Dlaczego zatem więcej z nas nie rejestruje się w bazie potencjalnych dawców szpiku? Często przez obawy, które wynikają z nieprawdziwych informacji na temat sposobów pobierania szpiku i komórek macierzystych.
Aż pięćdziesiąt cztery procent Polaków sądzi, że metodą pobrania szpiku jest… punkcja kręgosłupa. Takie są wyniki badania IMAS International dla Fundacji DKMS „Znajomość fundacji działających w obszarze zdrowia, wizerunek Fundacji DKMS w Polsce i rejestracja potencjalnych dawców szpiku”.
- W zdecydowanej większości przypadków krwiotwórcze komórki macierzyste pobrane są z krwi obwodowej, podobnie jak płytki lub osocza od honorowych dawców krwi. W pozostałych przypadkach szpik kostny pobierany jest z talerzy kości biodrowej. Nigdy nie pobieramy szpiku kręgosłupa.
Grzegorz Hensler, lekarz konsultant, Fundacja DKMS.
Proporcje metod pobrania krwiotwórczych komórek macierzystych rozkładają się następująco:
- z krwi obwodowej krwiotwórcze komórki macierzyste pobiera się w około 85 procentach przypadków,
- z talerza kości biodrowej w 15 procentach przypadków.
Więcej informacji na stronie:
Musiałem się zaprogramować, żeby uratować komuś życie
Rozmowa z Błażejem Deręgowskim, dawcą szpiku
Co czułeś, kiedy pojawiła się informacja, że jest osoba chora, której możesz oddać szpik?
Trochę się przestraszyłem. Bo nie wiedziałem, co się będzie ze mną działo. Bałem się, że będą mnie kłuć
w kręgosłup, albo jeszcze coś równie przykrego. Z drugiej strony pojawiła się troska o osobę potrzebującą. Pojawiła się też myśl, że to może być dziecko. Sam mam dwójkę i to pomogło mi wytrwać w tym procesie do końca, ale nie ukrywam, że musiałem się zaprogramować, żeby uratować komuś życie.
w kręgosłup, albo jeszcze coś równie przykrego. Z drugiej strony pojawiła się troska o osobę potrzebującą. Pojawiła się też myśl, że to może być dziecko. Sam mam dwójkę i to pomogło mi wytrwać w tym procesie do końca, ale nie ukrywam, że musiałem się zaprogramować, żeby uratować komuś życie.
Jak wyglądało pobranie krwiotwórczych komórek macierzystych?
Oddawałem szpik z krwi obwodowej. To jest proces podobny do zwykłego pobierania krwi. Leżałem sobie. Przez trzy godziny wypoczywałem. Oddałem to co miałem oddać i pojechałem do domu. Trochę mnie po tym bolała głowa. Dwa, trzy dni później już nie pamiętałem o tym, że oddawałem szpik.
Pierwsza myśl po oddaniu?
Żeby temu człowiekowi się powiodło. Żeby to wszystko miało sens. Trzymałem kciuki za człowieka, którym – jak się dowiedziałem chwilę po pobraniu - był mężczyzna z Niemiec.
Jakie to uczucie uratować komuś życie?
To znacząco nie zmieniło mojego życia, ani definicji tego, kim jestem. Cieszę się bardzo, że komuś pomogłem, ale nie mogę powiedzieć, że byłem takim dawcą z powołaniem. Tak naprawdę wszystko zadziało się przez przypadek. Po meczu siatkówki podszedłem do stanowiska Fundacji DKMS. Wolontariusz opowiedział nam o idei dawstwa i mój syn mnie zachęcił do rejestracji w bazie potencjalnych dawców. Sam bym chyba tego nie zrobił. I chyba, jeśli mój bliźniak genetyczny zawdzięcza komuś zdrowie i życie, to właśnie mojemu synowi.
Materiały do wykorzystania.
Zdjęcie ambasadora kampanii Fundacji DKMS.
Setki.
Linki do spotu oraz napisy do pobrania:
Wypowiedź w formacie audio.
